Nico
“Ik verwacht niet veel van de politiek”
Nico woont al 30 jaar in Brussel. Hij is een rustige man van 53 met lachende ogen en een wat spottende glimlach. Voor hij naar de hoofdstad trok om er wiskunde te studeren, woonde hij in Sint-Truiden in de provincie Limburg. Door een “samenloop van omstandigheden” begon hij te werken in de sector van marktonderzoeken, maar zijn passie was altijd al muziek. Naast zijn eerste job animeerde hij radio-uitzendingen, interviewde hij groepen en ontdekte hij “onconventionele” talenten en artiesten “die de mode niet volgen”. Zijn bedrijf overleefde de crisis van 2008 niet, een kans die hij met beide handen aangreep om zich volledig op de muziek te storten, iets wat hij vandaag nog doet. Hij werkt bij Radio Panik, een vrije Brusselse radio die in 1983 werd opgericht door een groep antiracistische militanten die ijverden voor de rechten van de mens.
Na in Elsene in een studentenresidentie gewoond te hebben en vervolgens in een gemeenschap met zes artiesten in Etterbeek, is Nico erg blij nu in een klein huisje in Anderlecht te wonen in een groene, rustige en redelijk open wijk. Hij vindt het vooral leuk dat er ‘multiculturele en supersympathieke mensen’ wonen en dat ‘Nederlands er geen probleem vormt’.
Hij besliste om deel te nemen omdat het hem vertrouwen inboezemde dat hij het onderzoeksbureau dat de burgers voor de raad heeft gezocht, kende. Daarnaast gelooft hij ook in de kracht de kans te krijgen om zich uit te drukken en dingen te bespreken. Het verbaasde hem dat veel mensen met uiteenlopende meningen erin zijn geslaagd om overeen te komen over gemeenschappelijke voorstellen. De methode? Hij is redelijk tevreden over hoe het is verlopen, ondanks dat het de eerste keer is dat dit georganiseerd werd en we dus nog in de experimentele fase zitten. Wat hij spijtig vond: dat er niet genoeg tijd was om een onderwerp helemaal uit te spitten en dat de kwestie van het transport, dat volgens hem erg belangrijk is, niet aangesneden werd. De positieve punten: de actoren horen spreken over de woonkwestie en benaderingswijzen leren kennen die hij niet kende.
Nico heeft weinig gezegd tijdens de raad, omdat hij zich weinig – rechtstreeks – aangesproken voelde door wat de andere deelnemer·neemster·s zeiden .Het was voor hem ook moeilijk om zich precies en spontaan uit te drukken, omdat de gesprekken in de twee talen plaatsvonden. Desondanks miste hij geen enkele sessie en is hij op 9 juni mee het eindadvies gaan afgeven aan de minister bevoegd voor Klimaat, Alain Maron. Hij verwacht niet veel van de politiek op lange termijn en vreest dat een nieuwe regering weer alle aanbevelingen van de burgers van de tafel zal vegen. In afwachting daarvan is het weer tijd voor de gewone dingen van het leven en … muziek.