Bobet, 22 jaar, volgt een master in Urban studies en verhuisde twee jaar geleden van Nederland (Leiden) naar Brussel. Gepassioneerd door inclusieve openbare ruimte en nieuwsgierig naar democratische processen, aarzelde ze geen moment om deel te nemen aan de Burgerraad over de deel- en collaboratieve economie.

“Ik was echt enthousiast toen ik geselecteerd werd. In mijn opleiding gaat het vaak over participatieve processen — het was fascinerend om dat nu eens echt zelf te ervaren,” vertelt ze.

Ze kwam naar Brussel voor haar studies, maar hechtte al snel veel waarde aan de stad: “Het is misschien niet de mooiste stad, maar wel de beste — ze is divers, levendig, vol mensen die proberen vooruitgang te boeken.” Ze woont in Elsene en zet zich lokaal in, onder andere via vrijwilligerswerk in de multiculturele wijk Kuregem.

Bobet waardeerde de diversiteit aan standpunten binnen de Raad, ook al merkte ze op dat de Nederlandstalige groep representatiever had kunnen zijn. Eén van de hoogtepunten voor haar was het ontdekken van het brede aanbod aan bestaande deelinitiatieven in Brussel. “Ik wist niet dat er zoveel waren. Het deed me echt beseffen hoeveel potentieel deze stad heeft.“

Onder de voorstellen die tijdens de Raad werden geformuleerd, sprak haar vooral het idee aan om bibliotheken uit te breiden met de mogelijkheid om er ook objecten of gereedschap uit te lenen. “Ik ken mijn bibliotheek al; het is een plek waar ik me op mijn gemak voel. Voor mij is het logisch om daarop voort te bouwen.”

Ze erkent dat taal soms een barrière was. “Omdat Frans niet mijn moedertaal is, kwam ik vaak in dezelfde gesprekskringen terecht. En sommige gesprekken werden gedomineerd door mannen.” Een ander punt: ze had graag nog meer diversiteit gezien. Toch waardeerde ze de flexibiliteit van het proces. “We wisten ons aan te passen tijdens het proces wanneer dat nodig was, terwijl we toch een duidelijke structuur behielden.“

Ook het sociale aspect van de Raad vond ze waardevol. “We hebben een chatgroep aangemaakt, maaltijden gedeeld, over van alles gepraat. Dat maakte de weekends die we eraan besteedden des te rijker.”

Zou ze de ervaring aanraden? “Als je Frans of Nederlands spreekt, absoluut. Het is een uitstekende manier om na te denken over de stad die we willen bouwen — en om te zien hoe we daar samen kunnen geraken.” Bobet hoopt nu aan de slag te gaan in het domein van inclusief stedelijk beleid of onderzoek, met bijzondere aandacht voor de toegankelijkheid van de openbare ruimte. Ze staat ook op de wachtlijst voor het opvolgingscomité van de Raad en wil haar burgerlijke engagement graag verderzetten. Wat de impact van het werk van de Raad betreft, blijft ze realistisch maar hoopvol: “Ik weet dat er budgettaire en politieke beperkingen zijn. Maar ik hoop dat sommige voorstellen — vooral de haalbare — echt worden meegenomen.“

Bekijk ook het video potrait van Bobet: youtube.com/shorts/Yoadv5s2bO0